Zondag 22 september 2013
Ontwaken in Nafplio
KM 29701
N 37°32’08.8” E22°49’17.1”
Ontwaken in Nafplio
KM 29701
N 37°32’08.8” E22°49’17.1”
Het is zondag en dat is te merken. Naast wat toeristen vinden ook vele Grieken de stad leuk gezien de drukte op het parkeerterrein bij de haven. Bussen met toeristen rijden af en aan. Zigeunerkinderen rennen op elke arriverende bus af en staan met de bekende geopende handjes omhoog bij de openende busdeuren. Ze zijn op pad gestuurd door een groep van ongeveer vijf volwassen zigeunerdames die met hele kleine zigeunermeisjes bij een openbaar toilet rondhangen. Honderd meter verderop zit en hangt ...
een groep zigeunermannen en –jongens rond bij een aftandse vrachtauto. Zo zie je het vaak, de mannen en de vrouwen gescheiden.
Wen maar vast aan deze taferelen als je naar Griekenland gaat.
|
|
|
Zoals gezegd: een leuke stad, dat Nafplio. Er huizen ook nogal wat kunstenaars in en rondom de stad en we duiken het eerste de beste atelier in met voornamelijk schilderkunst, waaronder ook werken van realistische schilders. Er zitten wat juweeltjes bij,soms met moeite van een foto te onderscheiden.
Ons volgende bezoek geldt een kunst-, sieraden-, de betere souvenirs-, en andere bijzondere dingen-winkel, die spullen van verschillende kunstenaars verkoopt.
Wat meteen opvalt is dat het een hele schone winkel is. Als we ons buiten nog staan te verbazen hoe stofvrij de etalage met speelgoed is, komt toevallig(?) net een medewerkster naar buiten om alles wat buiten hangt inclusief de vensters voorzichtig met een plumeau af te doen.
Monique heeft in de etalage een mooie armband gezien. Naar binnen dus waar naast sieraden nog veel meer leuk spul word verkocht. Het duurt bijna een uur voor Monique kan beslissen tussen twee zilveren armbanden.
|
|
|
|
Dan gaan we verder de stad in. De smalle straatjes zijn bezaaid met tafeltjes en stoelen van de vele restaurants. Bij een wat verder van het centrum gelegen restaurant krijgen we als vanuit het niets eigenlijk ook wel trek, en even later zitten we te smullen!
Helaas moet ik nog rijden dus ik durf maar één wijntje aan. Dat beetje alcohol loop ik er al snel weer uit als we na het eten nog flink bergop lopen naar een oude burcht.
|
|
|
 |
 |
 |
|
|
Van daaruit hebben we een prachtig uitzicht over de stad.
Veel later dan gedacht verlaten we Nafplio om via Argos naar het zuiden te gaan.
Omdat het al vrij
laat is willen we eens kijken of het iets is om te overnachten bij de
Larisa-burcht hoog boven Argos (N 37°38’13.8” E22°42’55.0”). Echter na het ganse stuk bergop te zijn gereden staat
het ons toch niet zo aan. Deels ook vanwege het onweer wat in de verte boven de
bergen hangt en misschien wel onze kant op komt. Maar dat is altijd lastig
inschatten in de bergen.
We rijden door naar Kefalari. Daar schijnt een mooie kerk te zijn die deels in een grot is gebouwd, en wie weet kunnen we daar ook wel overnachten. We zijn er vrij snel. Rond 17:00 komen we daar aan, en het is nog hartstikke druk. De combinatie van zondag en erg Katholiek-Orthodoxe Grieken zal daar wel debet aan zijn. We stellen ons bezoek maar uit tot morgen.
Nóg iets verderop is een monument (Ellinikon) waar je ook zou kunnen overnachten. Het zijn de restanten van een oude wachttoren met daarbij een kleine kerk.
We zijn de enigen. Veel stelt het monument ook niet voor maar we hebben al meteen een goed gevoel om hier te overnachten. Het is een hele rustige plek. En bij een kerk voelt altijd goed, toch?Handig voor de camperaars onder ons is dat er een toiletgebouwtje bij is met een waterkraan.
Monique belt nog met thuis en de belangrijkste informatie van beide kanten wordt uitgewisseld.
Als we de directe omgeving verkennen zien we iets beneden onze plek zelfs een voetbalveld. Nou ja, veld… Bij een veld stel ik me toch voor dat de bovenste zichtbare laag groen is en uit gras bestaat.
Hier echter lijkt het gras ooit met wortel en al opgevreten te zijn door een kudde wild enthousiaste geiten. Desondanks doet het gewas hier en daar nog een poging de hoogte van de doellat te bereiken. Er hangen zowaar netten in de goals.
We rijden door naar Kefalari. Daar schijnt een mooie kerk te zijn die deels in een grot is gebouwd, en wie weet kunnen we daar ook wel overnachten. We zijn er vrij snel. Rond 17:00 komen we daar aan, en het is nog hartstikke druk. De combinatie van zondag en erg Katholiek-Orthodoxe Grieken zal daar wel debet aan zijn. We stellen ons bezoek maar uit tot morgen.
Nóg iets verderop is een monument (Ellinikon) waar je ook zou kunnen overnachten. Het zijn de restanten van een oude wachttoren met daarbij een kleine kerk.
We zijn de enigen. Veel stelt het monument ook niet voor maar we hebben al meteen een goed gevoel om hier te overnachten. Het is een hele rustige plek. En bij een kerk voelt altijd goed, toch?Handig voor de camperaars onder ons is dat er een toiletgebouwtje bij is met een waterkraan.
Monique belt nog met thuis en de belangrijkste informatie van beide kanten wordt uitgewisseld.
Als we de directe omgeving verkennen zien we iets beneden onze plek zelfs een voetbalveld. Nou ja, veld… Bij een veld stel ik me toch voor dat de bovenste zichtbare laag groen is en uit gras bestaat.
Hier echter lijkt het gras ooit met wortel en al opgevreten te zijn door een kudde wild enthousiaste geiten. Desondanks doet het gewas hier en daar nog een poging de hoogte van de doellat te bereiken. Er hangen zowaar netten in de goals.
Tot onze verbazing komen
er tegen schemer wat jongemannen nog voetballen ook. Je maakt wat mee hier zeg.
Lang duurt de pret niet; het begint te regenen en licht te onweren.
Een mooie avond dus om op bed nog wat te lezen.
Lang duurt de pret niet; het begint te regenen en licht te onweren.
Een mooie avond dus om op bed nog wat te lezen.
Truste
Zondag 22 september 2013
Overnachten vlakbij Kefalari
KM 29739
N 37°35’15.5” E22°40’15.4”+37°35’15.5” +22°40’15.4”
Zondag 22 september 2013
Overnachten vlakbij Kefalari
KM 29739
N 37°35’15.5” E22°40’15.4”+37°35’15.5” +22°40’15.4”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten