Maandag 30 september
Ontwaken in Paleokastro
KM 29975
N36°29’20.8” E23°04’01.8”
Ontwaken in Paleokastro
KM 29975
N36°29’20.8” E23°04’01.8”
Na een aantal keren
paracetamol te hebben genomen voel ik me iets beter. Maar het houdt niet over.
Veel buik-/blaaspijn. Het gevoel is altijd moeilijk te omschrijven.
Ondertussen heb ik een sms-je gekregen van mijn zus Ria dat ze mijn info heeft afgegeven bij de assistente van mijn eigen huisarts. Als ik bij de apotheek hier in Neapoli ben bel ik de assistente op.
Gelukkig is die apotheek geopend, je weet maar nooit. Ik leg het verhaal daar uit en de dame geeft mij het faxnummer. Vervolgens bel ik mijn eigen huisartspraktijk.
De assistente heeft ondertussen ...
overlegd met mijn huisarts. Ze vertelt me dat ze een recept voor een antibioticakuur zal faxen maar wel met de restrictie dat als er na 2 dagen geen vooruitgang is, ik alsnog een dokter moet zien, vanwege de koorts. Dat snap ik helemaal en vind het ook goed dat ze daarop hamert.
Na een goed half uur wachten in de apotheek heb ik de kuur. Leve de techniek, leve mijn eigen huisartsenpraktijk en leve mijn zussen. Bedankt allen!
Gelukkig heb ik geen last van koorts op dit moment. We rijden vandaag een klein stukje noordwaards langs de westkust van de provincie Lakonia. Via Elika, Demonia en Plitra slaan we bij Asopos af naar het Boza strand om de rest van de dag wat te relaxen. Nou ja, eigenlijk doen we niet anders.
Wat een prachtige plek! Wat fijn weer dat we een niet te grote buscamper hebben; we kunnen hem mooi in een boomgaard van tamarisken en eucalyptusbomen zetten, zo’n 50 meter van het zandstrand. De boompjes staan zo ver uit elkaar dat we kunnen kiezen of we in de zon of in de schaduw gaan zitten.
De antibioticakuur dwingt mij helaas om uit de zon te blijven. Da’s effe wat minder in een Griekenland vakantie…
Er staat wel een pittige wind vanuit zee. Zo een stukje de boomgaard in hebben we er weinig last van. Waar ik toch nog wel last van heb ik is mijn buik/blaas. Hopelijk slaat de kuur (snel)aan.
We staan met nog twee andere campers. Later komt er nog een Oostenrijkse camper bij waarvan de eigenaar zich komt voorstellen en een (lang) praatje maken.
Een verkenning van deze mooie plek levert verder nog een gesloten taverne op, en de luxe van wel drie(!) (werkende) douches en een waterkraan.
Wat later op de avond ook gaat werken is mijn afvalverwerkingssysteem. Ik moet steeds vaker plassen en ‘ben aan de dunne’, zoals we vroeger bij ons thuis zeiden.
Niet fijn, maar blij dat het tenminste nog allemaal werkt. Ik zie met mijn werk genoeg mensen bij wie het allemaal niet meer werkt en da’s heel nie leuk.
Dan besef je weer wat een wonder en een geluk het is, zo’n functionerend lichaam. Je stopt er eten en drinken in, je lichaam haalt eruit wat nodig is, en de restanten worden uitgescheiden.
Uiteraard zorg je dat wat je erin stopt wel iets is waar je lijf wat aan heeft, en dus niet teveel (junk)troep, snoepgoed en andere belastende dingen!
Ondertussen heb ik een sms-je gekregen van mijn zus Ria dat ze mijn info heeft afgegeven bij de assistente van mijn eigen huisarts. Als ik bij de apotheek hier in Neapoli ben bel ik de assistente op.
Gelukkig is die apotheek geopend, je weet maar nooit. Ik leg het verhaal daar uit en de dame geeft mij het faxnummer. Vervolgens bel ik mijn eigen huisartspraktijk.
De assistente heeft ondertussen ...
overlegd met mijn huisarts. Ze vertelt me dat ze een recept voor een antibioticakuur zal faxen maar wel met de restrictie dat als er na 2 dagen geen vooruitgang is, ik alsnog een dokter moet zien, vanwege de koorts. Dat snap ik helemaal en vind het ook goed dat ze daarop hamert.
Na een goed half uur wachten in de apotheek heb ik de kuur. Leve de techniek, leve mijn eigen huisartsenpraktijk en leve mijn zussen. Bedankt allen!
Gelukkig heb ik geen last van koorts op dit moment. We rijden vandaag een klein stukje noordwaards langs de westkust van de provincie Lakonia. Via Elika, Demonia en Plitra slaan we bij Asopos af naar het Boza strand om de rest van de dag wat te relaxen. Nou ja, eigenlijk doen we niet anders.
Wat een prachtige plek! Wat fijn weer dat we een niet te grote buscamper hebben; we kunnen hem mooi in een boomgaard van tamarisken en eucalyptusbomen zetten, zo’n 50 meter van het zandstrand. De boompjes staan zo ver uit elkaar dat we kunnen kiezen of we in de zon of in de schaduw gaan zitten.
De antibioticakuur dwingt mij helaas om uit de zon te blijven. Da’s effe wat minder in een Griekenland vakantie…
Er staat wel een pittige wind vanuit zee. Zo een stukje de boomgaard in hebben we er weinig last van. Waar ik toch nog wel last van heb ik is mijn buik/blaas. Hopelijk slaat de kuur (snel)aan.
We staan met nog twee andere campers. Later komt er nog een Oostenrijkse camper bij waarvan de eigenaar zich komt voorstellen en een (lang) praatje maken.
Een verkenning van deze mooie plek levert verder nog een gesloten taverne op, en de luxe van wel drie(!) (werkende) douches en een waterkraan.
Wat later op de avond ook gaat werken is mijn afvalverwerkingssysteem. Ik moet steeds vaker plassen en ‘ben aan de dunne’, zoals we vroeger bij ons thuis zeiden.
Niet fijn, maar blij dat het tenminste nog allemaal werkt. Ik zie met mijn werk genoeg mensen bij wie het allemaal niet meer werkt en da’s heel nie leuk.
Dan besef je weer wat een wonder en een geluk het is, zo’n functionerend lichaam. Je stopt er eten en drinken in, je lichaam haalt eruit wat nodig is, en de restanten worden uitgescheiden.
Uiteraard zorg je dat wat je erin stopt wel iets is waar je lijf wat aan heeft, en dus niet teveel (junk)troep, snoepgoed en andere belastende dingen!
Afijn, bij mij loopt het
lekker door. Goed slapen is er dus niet bij, maar morgen gaat het vast weer
beter. Oh ja, met Monique ging het helemaal goed vandaag.
Tot dan.
Maandag 30 september
Overnachten in Boza
KM 30023
N36°42’15.9” E22°49’13.9” (www.maps.google.nl)
Overnachten in Boza
KM 30023
N36°42’15.9” E22°49’13.9” (www.maps.google.nl)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten