vrijdag 6 september 2013

eindelijk weg

Om half negen kom ik thuis uit de nachtdienst.  Monique is al druk bezig met van alles wat.
Nog wat laatste boodschappen, laatste kleren uitzoeken en nog meer wat er allemaal bij de laatste dag vóór de vakantie komt kijken.
Ik ga nog even naar bed maar rust in de kont heb ik niet echt dus sta ik om elf uur weer op.
We zijn een paar uurtjes bezig met het pakken van de bus, toch weer een hele klus.

Het is met zo’n campervakantie niet alleen 
een kwestie van een paar koffers pakken.  We moeten natuurlijk aan van alles denken want in principe...
hebben we ons hele vakantiehuisje bij ons, waarin en waaraan alles moet functioneren. De watervoorziening, de verwarming, de douche, de keuken, de energievoorziening, enz. Daarnaast moet de auto zelf ook in orde zijn natuurlijk.
Ook de sportspullen gaan mee zoals o.a. de mountainbikes met bijpassende kleding, snorkelspullen, hardloopkleding en wat vliegers. En niet te vergeten de fotospullen en de laptop, anders wordt het bloggen sowieso niks. Gaandeweg de vakantie merken we wel of we iets vergeten zijn.

Na tig keren van alles gecontroleerd te hebben sluiten we rond 14:00 uur alles thuis af en vertrekken we naar Tonnie en Thea (ouders Monique) voor het jaarlijkse rituele afscheid. Afhankelijk van het tijdstip van vertrek is het afscheid gecombineerd met een ontbijt, dan wel een lunch dan wel koffie met gebak. Vandaag het laatste.
T & T vinden het elk jaar opnieuw nogal wat om zó lang zonder ons (maar vooral zonder Monique, laten we eerlijk wezen…) te doen. Zelf vinden we 5 weken weg niet echt lang.

Bij Tonnie en Thea zijn ook Paula (zus Monique) en Ria (zus Michel). Voor het eerst is Truus (moeder Michel) er niet meer in levende lijve bij. Helaas is ze eerder dit jaar van ons heengegaan. 
En ook vandaag blijkt weer dat vooral een eerste jaar na het verlies van een dierbare er steeds weer éérste memorabele momenten zijn die terug gaan naar die dierbare. Pasen, kerst, verjaardag, zoveeljarig huwelijk, en nu dus het jaarlijkse uitzwaaiontbijt/lunch/koffie van ons naar Griekenland.
‘Maar gelukkig hebben we de foto’s nodig…..’. In onze camper hangt altijd een huiselijke fotolijst met de trouwfoto’s van Tonnie en Thea (Paps & mams Monique), Jan & Truus (ouders Michel) en onze eigen trouwfoto.

Het gebak is zó lekker dat we het op hebben voordat er foto’s gemaakt zijn. Dan de restanten maar vastgelegd als herinnering. Er moet toch een plaatje bij, toch?
Als we om 15:30 vertrekken is het bijna Grieks weer: 28 graden.
Nog een tankstop (jee, er gaat 120 liter diesel in!) en dan rijden met die bus. Via de A73, A74 en de A61 via Ludwigshafen en Bad Kreuznach komen we rond 19:00 uur in Sprendlingen, Duitsland aan.

Het is een camperplaats van de Firma EuraMobil, een Duitse firma die campers produceert van de merken EuraMobile en Karmann. Beide staan bekend om de kwaliteit. Voor wie daarin geïnteresseerd is: elke werkdag geeft de firma  een rondleiding door het bedrijf, afgesloten met koffie en broodjes. Alles geheel kosteloos. Dan kun je ook nog geheel gratis gebruik maken van de camperplek.
Een superservice! Uiteraard hoopt het bedrijf hier zieltjes mee te winnen, maar toch!


Terwijl Monique nog wat spulletjes een definitieve plek geeft in de camper maak ik ons eenvoudige avondmaal klaar: romige tomatensoep (met dank aan Unox) en vers afgebakken broodjes met kaas.
Douchen en op tijd naar bed. In bed denk ik nog even aan mijn collega’s op de huisartsenpost die het  op dit moment waarschijnlijk ontzettend naar de zin hebben op de bruiloft van Nadja, assistente en CODA (ja, zoek maar uit wat het is) op de post.
Ik heb ook zeer ernstig overwogen om naar de bruiloft te gaan maar toch gekozen om vandaag al een dikke 300 km te rijden. 

Waarschijnlijk een goede keus want ik ben helemaal naar de kloten.

Truste
Overnachten vrijdag 6 september 2013
Sprendlingen, Duitsland
N 49°51’47"  E 7°58'32"
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten