Donderdag 19  september
Ontwaken tussen Metohi en Hydra
KM29562
N37.41130°  E23.37413°

Dat is toch wel heel leuk ontwaken zo aan de ‘boulevard’ van 2 meter breed waarvandaan je zo de kraakheldere zee in kunt springen. Terwijl Monique aan het rennen is spreek ik de buurman van de overkant. Die spreekt alleen maar Grieks maar het gebaar van het hoofd schuin op een platte hand en de vraag ‘Kala?’ erbij snap ik heel goed. Ik zeg ‘Poli kala!’ We hebben héél goed geslapen dus.
Griek:‘Germany?’ Ik: ‘Ochi, Hollandia’. Griek op zijn borst wijzend: ‘Ah, me baby Amsterdam!’
Daarbij bedoelt hij niet ...
dat hij een kind verwekt heeft in Amsterdam maar dat een zoon of dochter van hem in Amsterdam woont (denk ik). Ja, da’s net effe wat anders.
Zo zie je maar, zonder Engels lukt het ook best.

Als Monique terug is van het lopen eten we als ontbijt yoghurt met meloen. Hier in Griekenland hebben ze heerlijke volle yoghurt. We kopen het meestal bij de Lidl. Ik geloof dat ze het in Nederland ook hebben.
De reguliere volle yoghurt in Nederland bevat iets van 3.5% vet. Deze volle yoghurt heeft 10%, en dat proef je. Oh man wat lekker! En wat is 10% nou. Kijk maar eens goed op de verpakkingen van alles wat je eet, dan maak je je niet zo druk meer om die 10%. Daarbij is alle vet nog lang niet slecht. Probeer deze yoghurt maar eens met vers fruit. Jammie jammie.

Om 11:30 vertrekken we vanaf deze weer hele leuke overnachtingsplek. Het had in het Kurhaus niet leuker kunnen zijn. Ach ja, nog een keer dan: restaurant Koulis beste mensen. Ga er eens eten als je in de buurt bent. Het is echt goed.

Naar de volgende eet-, drink-, zwem- en slaapplek. Paralia (=strand) Lampagianna lijkt ons wel wat. We hebben deze tip uit het boekje van Schulz,’mit dem Wohnmobil auf die Peloponnes’.

Het is een plek vlakbij een bezienswaardigheid; de Franchti Cave. Een grot/hol van heeeeel lang geleden. Er zijn zelfs nog skeletten gevonden uit de periode 10.000 tot 6.000 voor Christus.
Meer info op bijv: www.argolis.de/frachthi_hoehle.htm.

Wederom een heerlijke plek. Ja, het wordt saai.
Als we aan komen rijden staat er een Zwitserse camper. Zo te zien zijn ze ook net aan komen rijden. De man groet ons van afstand al heel vriendelijk. We stappen uit en maken een oriënterende babbel met de mensen. Ze blijven hier ook staan op deze ‘Traumplatz’ en wachten nog op een ander Zwitsers camperstel wat straks gaat komen.
We rijden ver naar achteren pal op het strand. Lang leve onze stoere verhoogde buscamper waarmee we net wat meer kunnen dan met de gemiddelde grote camper zoals bijvoorbeeld deze van de Zwitsers.
We hebben zelfs een tropisch aandoend rieten afdak voor onze neus.

Nou is het niet allemaal rozengeur en maneschijn want zoals veel eenzame Griekse stranden ligt er nogal wat aangespoelde troep aan het strand. Helaas gaan de Grieken nogal slecht met het mileiu om wat dat betreft. Alles wat te pas en te onpas uit de auto, van de berg, uit de boot en van de bromfiets gegooid. Van de andere kant zie je hier ook steeds meer windmolens en zonnepanelen verschijnen. Zo is het altijd wat.

We kunnen net zo goed maar meteen de grot gaan bezichtigen. Het is vanaf onze bus ongeveer 20 minuten lopen. Het pad erheen vergt enig geklauter maar da’s ook wel weer apart. Al lopende krijgne we steeds beter zicht op het eilandje wat tegenover ons ligt. We hebben de indruk dat het bezit is van iemand ‘die de boks nie kapot het’, zoals we dat in o.a. Beuningen zeggen.
We zien een knoeperd van een boot voor de deur liggen, een bijna middeleeuwse aandoende toegangspoort en tussen de bomen door denken we nog een enorme woning te zien.
We hebben laatst eens gelezen dat onze Konig en Koningin in goed gezelschap zijn hier bij Kranidi, omdat o.a. ook president Putin in de buurt een optrekje zou hebben. Zou die dan hier…..?

Wij gaan verder naar een ander hol van de leeuw. Die is echter gevlogen. In de prachtige grot van formaat huizen slechts nog wat duiven. De skeletten zijn er ook niet meer, wel wat informatieborden waarop ze staan afgebeeld.
Een mooie plek met een mooie lichtval. We kunnen ons voorstellen dat het door de eeuwen heen een goede schuilplaats is geweest.
Terug bij onze bus aangekomen houden we het voor gezien wat betreft het culturele en nestelen we ons onder de tropische veranda. Een mooie baai ook om de achterkanten te bruinen al dobberend op het luchtbed. Dat gaat ook goed tijdens het snorkelen dus jullie weten het wel voor de rest van de dag.

We krijgen laat op de middag nog bezoek. Dat nou altijd leuk van de Grieken hè, sta je in een baai van 400 meter breed met in de verte alleen nog 2 Zwitserse campers, en dan gaan 2 mannen en 1 vrouw zo goed als precies voor je deur zitten. Óók in de schaduw van het afdak.
We hebben het ook wel eens meegemaakt in een vergelijkbare baai dat we op ongeveer 5 meter afstand van het water stonden en dat er dan een Griek kwam vissen en zijn auto en visgerie echt precies voor onze deur zette. Waarschijnlijk stonden we op de beste visplek van de hele baai.

Nou zijn deze drie Grieken wel heel gezellig hoor. Monique heeft van de week in Korfos bij de On-Site Groenteman het een en ander aan groente en fruit gekocht (weten jullie nog?), waaronder ook ‘dingen’ die we in Nederland nog nooit gezien hebben. Nou heb ik toen ’s avonds een poging gedaan ze op de grill lekker te bereiden, maar behalve naar zout (ik was echt flink uitgeschoten) smaakte het nergens naar.
Nu er toch een echte Griekse dame in ons midden is laat Monique zo’n ‘ding’ zien en – hoewel de Griekse dame alleen Grieks spreekt, en Monique zo goed als helemaal niet – worden de dames het eens over de bereiding, na 10 minuten allerlei snij- en steekgebaren  te hebben gemaakt, en tevens al ruikend een selectie uit ons portable kruidenrekje,
Monique gaat gelijk aan de slag. Ondertussen is een van de best wel oudere mannen begonnen het strand op te ruimen. Ja echt! Na een uur heeft hij alle troep van het halve strand verzameld en bij een restant van wat ooit een afvalbak is geweest bij elkaar gezet.
Ik vind het nogal wat dat een man die heel waarschijnlijk zijn hele leven al heeft gewerkt dit hier aan het doen is. En dat met een gigantisch leger (jonge) werklozen.

Beste man, bedankt!
Beste vrouw ook bedankt want de ‘dingetjes’ waren best wel lekker.

Tijdens een mooie avond maken we een klein vuurtje op het strand. De Zwitsers iets verderop hebben het ook gezellig, te horen naar hun druk gelach.

Een steeds duidelijker wordend gebel kondigde het al aan: in het pikkedonker trekt een kudde van naar schatting honderd geiten trekt. Ze lijken zelf precies te weten waarheen;  er is geen herder te zien.
Wij hebben ook geen herder nodig om even later ons bed te vinden. Het was weer een warme, zwoele en leuke vakantiedag.

Truste

Donderdag  20 september 2013
Overnachten in Paralia Lampagianna
KM 29595
N 37°25’44.1” E23°08’03.1”
+37°25’44.1” +23°08’03.1”